Dimitri Verhulst – De zomer hou je ook niet tegen: Stichting CPNB

Net als vorig jaar sluit ook dit keer mijn Boekenweek-blogmarathon af met een recensie van het boekenweekgeschenk. Dit jaar viel de eer te beurt aan Dimitri Verhulst. Hij schreef De zomer hou je ook niet tegen. Het thema dit jaar: Waanzin, met als motto: te gek voor woorden.

In De zomer hou je ook niet tegen neemt Pierre Sonny, de zoon van zijn ex-geliefde, mee op reis naar Frankrijk. De zwaar gehandicapte jongen staat op het punt zestien te worden, een leeftijd die hem bij geboorte niet gegeven werd, en het lijkt Pierre een mooi verjaardagscadeau om hem een verhaal te vertellen. Het verhaal van de liefde tussen Pierre en de moeder van Sonny. Op een bergtop in de Provence begint Pierre te vertellen: over hun eerste ontmoeting, de onstuimige liefde, de onbegrensde gevoelens die ze voor elkaar hadden, en uiteindelijk het treurige relaas over de breuk. Gedurende het lezen rijst de vraag: is Pierre de vader van de jongen of niet?

Dimitri Verhulst is een schrijver die ik nog niet eerder las, en De zomer hou je ook niet tegen was een aangename kennismaking. Zijn schrijfstijl is scherp, soms snijdend en sarcastisch. Hij neemt geen blad voor de mond in het benoemen van zaken, en dit zorgt voor een prettig, vlot verhaal dat eigenlijk veel te snel voorbij is. Luchtigheid wisselt van plaats met weloverwogen, diepgaande passages over de liefde, literatuur en het leven. Verhulst won me met de eerste zin al voor zich:

“Pierre hield van ellenlange, in zekere zin altijd weer contemplatieve autoritten in z’n eentje, en dus gaf het niet dat zijn passagier tijdens deze, volgens de gps, tien uur durende tocht naar de Provence een zwijgzame, vegetatieve imbeciel was.”

Deze zin laat direct zien hoe treffend, scherp en cynisch Verhulst kan schrijven. Hij weet in een krappe 90 pagina’s talloze synoniemen op te voeren voor de ‘imbeciel’ die Sonny is, de een nog grover dan de ander. Het is een schrijfstijl die bij hem hoort, weet ik van anderen. En hoe kan het ook anders dan boektitels als Godverdomse dagen op een godverdomse bol en Kaddisj voor een kut. De een zal hier meer van gecharmeerd zijn dan de ander, maar mij ligt het wel. Ik heb meermaals grinnikend zitten lezen, me verwonderend om de souplesse waarmee Verhulst de meest beledigende termen in een deken van liefde weet toe te dekken.

De zomer hou je ook niet tegen is een heerlijk boekje, dat de waanzin van liefde goed verwoord. Zoals Verhulst al in het boekje schrijft: “We leden allemaal aan onszelf”; in een ieder van ons schuilt een vleugje waanzin. Dit boekenweekgeschenk doet in ieder geval verlangen naar meer Verhulst. Gelukkig heb ik De laatkomer nog klaarstaan op mijn e-reader. Ik weet wat me te doen staat.

De zomer hou je ook niet tegen – Dimitri Verhulst

Dit boek telt mee voor mijn leesuitdaging Ik Lees Nederlands!